In verband met mijn sollicitatie volgende week toog ik spoorslags naar het centrum om de goedkope kapper (gentlemens' haircuts from $10) eens te proberen. Mijn weelderige haardos moest immers naarstig gekortwiekt worden. De kappers hier in trendy Balmain zijn allemaal trendy en unisex en duur en trendy. En ik ben natuurlijk wel 'cool' maar niet trendy. In Bristol toen ik nog naar de kapper ging betaalde ik nooit meer dan een pond of vijf. Op den duur knipte Keri mijn haar wat ik de ideale oplossing vond.
Ik houd niet van naar de kapper gaan en het kunstmatige maar verplichte praatje met de kapper. "Seen the match last night, sir?" of "Day off today, sir?". Maar als het dan moet dan liefst een echte ouderwetse (vaak Italiaanse) kapper die niet zeurt en geen geurige rotzooi in je haar wil smeren.
Midden in het centrum vandaag ging ik een gang in vanaf George Street en vond aan het einde daarvan een piepkleine kapsalon. Slechts een wat oudere, ongetwijfeld Italiaanse, kapper; twee kapstoelen waarvan er slechts 1 in gebruik was en een paar stoelen. Het was rond de lunchtijd dus het was druk.
Het leek wel op zo'n buurtkapper die je altijd ziet in mafiafilms van Scorcese. Alles ziet er oud en ouderwets uit maar de sfeer is gemoedelijk en ontspannen. Er klonk geen nare manische radio maar een tape met geweldige jaren 40 muziek. Aan de muren overal zwart-witte plaatjes van Hollywood-sterren van weleer. Het leek wel of ik in een scene van Goodfellas was beland.
Toen ik aan de beurt was bleek de kapper vriendelijk maar niet overdreven jolig of praterig en binnen een minuut of tien, iets langer, was het voor elkaar. Voor mijn nieuwe hoofd betaalde ik maar twaalf dollar. Perfekt.
Ja, op Stevens blog lees ik graag over zijn spannende exotische avonturen. Maar zeg nu zelf, beste lezers, dit was ook een razend spannend relaas van mijn bezoek aan de Perfect Barber...
2 comments:
als het dan toch moet, dan maar zo
op deze wijze beschreven krijg ik ook zin in een kappertje
fotomoment ?????!!!!
Post a Comment