Vandaag namen Terri en ik de ferry naar Circular Quay alwaar we op een andere ferry stapten naar Watson's Bay, helemaal aan de andere kant van de haven, bij South Head, het zuidelijke punt van de opening van Port Jackson, de haven van Sydney. Het was een prachtige dag en een genot om een wat langere tocht door de haven te maken. Aan de oostelijke kant van de haven zag ik prachtige baaien met hele luxueuze huizen aan het water, schitterende stranden, begroeide heuvels en zo meer.
Eenmaal in Watson's Bay aangekomen liepen via een prachtig en rustig klein strand naar South Head en keken daar rond. Daarboven heb je een goed uitzicht terug naar het centrum van de stad, Manly aan de overkant en ten westen de mysterieuze en gigantische Stille Oceaan.
Daarna nog even traditioneel fish en chips gegeten bij Doyle's aan het strand. Doyle's is ook een sjiek restaurant waar Nicole Kidman en kornuiten soms gespot worden. Wij kozen ervoor om fish en chips bij het loket af te halen en in het park op te eten.
We keken ook nog even bij The Gap, de stijle rotswand waar triest genoeg veel mensen hun leven eindigen door vanaf de top op de rotsen in de branding te springen.
En toen, per bus naar Bondi Beach waar we heerlijk in de schaduw op het strand naar de surfers in de eindeloos aanrollende golven keken. Het was vreemd om het zo beroemde strand van Bondi eindelijk in het echt te aanschouwen. Mooi.
Een heerlijke dag en dan nu de aftersun op mijn smoel smeren. Ik wil mijn Keltische huid niet laten verbranden.
Eenmaal in Watson's Bay aangekomen liepen via een prachtig en rustig klein strand naar South Head en keken daar rond. Daarboven heb je een goed uitzicht terug naar het centrum van de stad, Manly aan de overkant en ten westen de mysterieuze en gigantische Stille Oceaan.
Daarna nog even traditioneel fish en chips gegeten bij Doyle's aan het strand. Doyle's is ook een sjiek restaurant waar Nicole Kidman en kornuiten soms gespot worden. Wij kozen ervoor om fish en chips bij het loket af te halen en in het park op te eten.
We keken ook nog even bij The Gap, de stijle rotswand waar triest genoeg veel mensen hun leven eindigen door vanaf de top op de rotsen in de branding te springen.
En toen, per bus naar Bondi Beach waar we heerlijk in de schaduw op het strand naar de surfers in de eindeloos aanrollende golven keken. Het was vreemd om het zo beroemde strand van Bondi eindelijk in het echt te aanschouwen. Mooi.
Een heerlijke dag en dan nu de aftersun op mijn smoel smeren. Ik wil mijn Keltische huid niet laten verbranden.
No comments:
Post a Comment